Μαρτυρία Μαρίνα Σωτήρχου
Γεννήθηκα το 1948 σε ένα χωριό της ορεινής Κορινθίας. Όταν ήμουν 2 χρονών
η μητέρα μου αυτοκτόνησε γιατί ο πατέρας μου είχε εξωσυζυγική σχέση. Μετά από 6 μήνες παντρεύτηκε την άλλη γυναίκα. Έβγαλα το Δημοτικό γιατί ήταν υποχρεωτικό, αλλά κανείς δε μου αγόραζε τα βιβλία και στα διαλλείματα διάβαζα από άλλες συμμαθήτριες · στο σπίτι απαγορευόταν να γράφω και η φράση ήταν: 'Δασκάλα θα σε κάνουμε. Μόλις έβγαλα το Δημοτικό ο πατέρας μου με έδωσε υπηρέτρια σ ` ένα σπίτι στην Αθήνα (Νέα Σμύρνη). Έβγαλα όμως από τ' απορρυπαντικά έκζεμα και ήμουν γεμάτη πληγές. Μετά από τρία χρόνια επέστρεψα στο χωριό. Η ζωή μου όλα αυτά τα χρόνια δεν περιγράφεται με λόγια · πείνα, (μόνο για μένα, οι άλλοι έτρωγαν και μάλιστα μπροστά μου κι εγώ περίμενα να τελειώσουν για να πλύνω τα πιάτα. Όταν πήγαινα στα χωράφια, έτρωγα ό,τι είχε η φύση και συγχωριανοί μου έδιναν ό,τι είχαν στα ταγάρια τους) ξυλοδαρμοί, βρισιές, απόρριψη, παντελής αδιαφορία. Στα δεκαεφτά μου με πάντρεψε η θεία μου που έμενε στην Αθήνα. Όμως δεν άλλαξε κάτι ουσιαστικά. Ήταν χαρτοπαίκτης κι όλα τα συναφή και έμεινα μαζί του δώδεκα χρόνια · μετά χώρισα. Είχαμε δύο παιδιά · εγώ πήρα το κορίτσι και το αγόρι πήγε στον πατέρα του με τη γιαγιά του. Οργανώθηκα στο Κομμουνιστικό Κόμμα κι εργαζόμουνα και νόμιζα πως όλα ήτανε καλά, ώσπου ανακαλύπτω ότι το κορίτσι μου, που υπεραγαπούσα, είχε ένα φίλο που έπαιρνε ναρκωτικά κι ότι έπαιρνε και η κόρη μου. Έχασα τη γη κάτω απ' τα πόδια μου · λιποθύμησα. 'Όταν συνήλθα έψαξα να βρω ένα κέντρο αποτοξίνωσης να μιλήσω να μου πουν τι να κάνω. Έτσι πήγα κι εκεί γνώρισα μια μητέρα που ενώ είχε παιδί στα ναρκωτικά είχε μια μακάρια ειρήνη που την παρεξήγησα, δηλαδή πως δεν αγαπάει το παιδί της και ότι είναι 'αναίσθητη' στο πρόβλημα. 'Όμως η αλήθεια ήτανε άλλη. Αυτή γνώριζε τον θεό και ήξερε πως θα σωθεί το παιδί της. Εγώ δεν πίστευα πως υπάρχει θεός · πόσο μάλλον ότι νοιάζεται για μένα. Αυτή η γυναίκα όμως προσευχότανε για μένα και μετά από έξη μήνες με κάλεσε στο σπίτι της και μου σύστησε Αυτόν, τον ζωντανό θεό κι εγώ ανταποκρίθηκα. Αυτήν την ίδια στιγμή ένιωσα πως κάτι συμβαίνει, πως με ανέλαβε ο θεός και τώρα το παιδί μου θα ζήσει, Τι να πω τώρα; Πήγα στον θεό για το παιδί μου και δεν ήξερα πόσο ανάγκη είχα εγώ τον θεό. Η κατεστραμμένη μου ζωή χρειαζότανε ανοικοδόμηση · η ορφάνια μου από μητέρα, η απόρριψη του πατέρα, οι πληγές μου να θεραπευτούν, κλπ. Ο διάβολος δεν ήθελε να με χάσει και με πολέμησε. Όταν έγινε αυτή η προσευχή κι ένιωσα πως ο θεός θα μ' αναλάβει τώρα, νόμιζα ότι αυτό ήτανε, δεν έκανα τίποτα άλλο. Δεν πήγα σε εκκλησία, δεν είχα Αγία Γραφή, τίποτα. Γεννήθηκα και πέθανα, Πέρασαν τέσσερα - πέντε χρόνια περιπλανώμενη σε θρησκείες ανατολίτικες. Όμως ο θεός μ’ επισκέφτηκε πάλι. Τότε έκανα συνειδητά την προσευχή του αμαρτωλού, πήγα στην Αποστολική Εκκλησία του χριστού' πήρα την αγία γραφή και διάβαζα με μεγάλη πείνα τον λόγο του Θεού. Βαπτίστηκα με το Άγιο Πνεύμα, βαπτίστηκα στο νερό αυξήθηκα στην πίστη και ο Κύριος με οδήγησε να προσεύχομαι για το παιδί μου και μου έδειξε πως να το κάνω· Σε τρησίμιση χρόνια το παιδί μου σώθηκε και είναι δέκα χρόνια ελεύθερο και αποκαταστημένη, τώρα σε γάμο με παιδιά. Το μεγάλο δεν είναι αυτό όμως. Το μεγάλο είναι ότι, εμένα που δε γνώριζα τον θεό και που ήτανε η ζωή μου σε όλες τις σφαίρες κατεστραμμένη, ο θεός έβλεπε τι θα έκανε σε μένα και με εμένα. Τι να πω; Όλα μου τα κενά τα γέμισε η αγάπη Του. Συγχώρησα τον πατέρα μου και τον οδήγησα στον Κύριο. Αυτό που λέει στον Ιεζεκιήλ κεφ. 16 εδάφια 6-14: «Εγώ πέρασα από κοντά σου, σε είδα να κυλιέσαι μες το αίμα σου, κι έτσι, στην κατάσταση που βρισκόσουνα, σου είπα: Πάρε ζωή! Και σ' έκανα να μεγαλώσεις σαν το χορτάρι στον αγρό. Κι εσύ ψήλωσες κι έγινες πανέμορφη. Σχηματίστηκαν οι μαστοί σου και τα μαλλιά σου μάκρυναν · ήσουν όμως γυμνή κι ασκέπαστη. Ξαναπέρασα από κοντά σου κι είδα πως ήσουν στην ηλικία της παντρειάς. Τότε άπλωσα το μανδύα μου πάνω σου και σκέπασα τη γυμνότητα σου · σου υποσχέθηκα πίστη κι έκανα εγώ ο Κύριος, ο θεός, μαζί σου συμφωνία. Έτσι έγινες δική μου. Έπειτα σ' έπλυνα με νερό, σε καθάρισα από τα αίματα και σε άλειψα με λάδι. Σ' έντυσα με πολύχρωμα υφαντά φορέματα και σου φόρεσα σανδάλια καμωμένα από το πιο μαλακό δέρμα · έζωσα τη μέση σου με ωραίο λινό και σε σκέπασα με μεταξωτό μανδύα. Σε στόλισα με κοσμήματα: βραχιόλια έβαλα στα μπράτσα σου και περιδέραιο στο λαιμό σου, κρίκο στη μύτη σου, στ' αυτιά σου σκουλαρίκια και στέμμα ατίμητο πάνω στο κεφάλι σου. Έτσι στολίστηκες με μάλαμα κι ασήμι και ντύθηκες μες τα λινά και μες στα μεταξένια και στα πολύχρωμα υ φαντά. Έφαγες πίτα από σιμιγδάλι, μέλι και λαδί. Έγινες πανέμορφη, άξια να βασιλέψεις. Η φήμη σου απλώθηκε στα έθνη εξαιτίας της ομορφιάς σου · ήτανε τέλεια, χάρη στη λάμψη που σου χάρισα', λέει ο Κύριος, ο θεός σου», έγινε σε μένα και είμαι ευγνώμων στον θεό μου και Πατέρα μου, το Λυτρωτή μου ... Ό Κύριος μου κι ο θεός μου'. Δεν κουράζομαι κάθε μέρα να Του το λέω, Τον ευχαριστώ για όλα που έκανε, κάνει και θα κάνει για μένα και θα φτάσω ν' απολαύσω αυτά που 'μάτι δεν είδε και αυτί δεν άκουσε και σε καρδιά ανθρώπου δεν ανέβηκαν', γιατί Τον αγαπώ. Τίποτα και κανένας δεν θα με χωρίσει από την αγάπη μου γι' Αυτόν. Είναι η ζωή μου. Αυτά μαρτυρώ όπου βρεθώ · δεν ντρέπομαι αλλά χαίρομαι γι' Αυτόν, θέλω να δω ψυχές πονεμένες, ορφανές, απορριμμένες να έρχονται σε Αυτόν γιατί εγώ τους Τον σύστησα. Το επιδιώκω αυτό. Ο Κύριος με έχρισε να Τον ομολογώ. Ιδιαίτερα μου έδωσε βάρος για τους εξαρτημένους από τα ναρκωτικά νέους και νέες, και είμαστε μια ομάδα με νέους κι εγώ η 'Μαμά' που επισκεπτόμαστε τους τόπους που είναι αυτά τα παιδιά, δυο φορές την εβδομάδα και αγγίζουμε τις καρδιές τους μαρτυρώντας για το έργο της αγάπης του θεού που έδειξε σε μας με τον θάνατο και την ανάσταση του Χριστού. Ευχαριστώ τον θεό για την εκκλησία που πάω, που ανήκω, διότι ο Ποιμένας έχει βάρος για τις ψυχές και κηρύττει για τον ευαγγελισμό, για την σωτηρία ψυχών. Η ζωή είναι ωραία με τον Χριστό. Αυτή είναι πραγματική ζωή · η άφθονη ζωή που υποσχέθηκε ο Χριστός. Αλλά και η βεβαιότητα πως έχουμε μεταβεί από το θάνατο στη ζωή και όταν αφήσουμε αυτό το σκήνωμα, θα ζήσουμε αιώνια μαζί Του, με Αυτόν που αγαπάμε! Δόξα στον θεό.
Αποστολική Εκκλησία του Χριστού Λιβαδειάς
